Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Ο θρήνος της Βαρκελώνης και των μεταναστών

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Όταν μια σφαγή οδηγεί
σε κάθε είδους χολερικές διαπιστώσεις


Τώρα που έβγαλε βιβλίο ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ξύπνησε κάπως κι απ’ την ραστώνη τη θερινή. Κι επειδή κάπως πρέπει να διαφημίσει το πόνημά του, τουιτάρει με μια σχετική μανία. Πρωί, βράδυ, μεσημέρι ενίοτε, όλη την ώρα με το κινητό στο χέρι είναι ο άνθρωπος. Ίσως και με το λάπτοπ, δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς το βαθμό της προσήλωσής του στη μοντέρνα τεχνολογία. Σημασία έχει πάντως ότι τουιτάρει σαν πραγματικός νεοφιλελεύθερος, όχι σαν κάνας μπαγλαμάς της λαϊκής δεξιάς ή κάνα φρούτο της μπορντοροδοκόκκινης αριστεράς. Και γράφει διαμάντια στον ουρανό της νύχτας:

«Τα ισλαμικά κτήνη εκτέλεσαν κι άλλους αθώους στη Βαρκελώνη. Προσέξτε, μήπως δεν υποδεχθείτε με τιμές μερικές ακόμη 100δες Μουσουλμάνους…»
Αυτά βεβαίως ισχύουν όταν οι Μουσουλμάνοι είναι τίποτις κουρελήδες, τίποτις γίδια, τίποτις μπαταλαμάδες που λέμε και στο χωριό μου. Αν τους κυνηγάνε οι σφαίρες και οι ζανταρμάδες κι έχει γίνει το σπίτι τους γαρμπίλι ψιλό από τις μπόμπες. Όταν κυκλοφορούν με λιμουζίνες όμως, όταν μυρίζει το πουκάμισό τους πετρέλαιο αντί για μπαρούτι, όταν βάζουν το χέρι στην τσέπη και βγάζουν εκατοδόλαρα αντί για ψύλλους τότε είναι ευπρόσδεκτοι, τότε τους αγαπάμε, τότε τους υποληπτόμεθα κι ας έρχονται όχι σε εκατοντάδες αλλά σε χιλιάδες. Σε δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες και σε εκατομμύρια ακόμη, το χρήμα να ρέει κι άσε τον παλιόκοσμο να λέει!

Βλέπε και το πόνημα του Ανδρέα Ανδριανόπουλου με τίτλο «Αζερμπαϊτζάν, Κυρίαρχος στο σταυροδρόμι της Ευρασίας», όπου μαθαίνουμε ότι:

«Οι μεγαλύτεροι διεθνείς παίκτες την ώρα αυτή κοιτούν προς το Αζερμπαϊτζάν και βλέπουν μια χώρα σοβαρή και ειλικρινή με μακροπρόθεσμους οικονομικούς και πολιτικούς οραματισμούς.»
Να υποθέσω ότι άλλος είναι ο Αλλάχ των Αζέρων και άλλος των Σύρων ή των Ιρακινών ή μήπως οι σπουδές του φίλεργου Ανδρέα δεν περιλαμβάνουν την θεολογία; Μπερδεμένα πράγματα και δεν φτάνει το πτωχό μυαλό του ρεπόρτερ Ξανθάκη για να τα ξεδιαλύνει…

Τα ξεδιάλυνε όμως χθες ο Βούλγαρος υπουργός Άμυνας Κραζιμίρ Καρακατσανόφ, δηλώνοντας ευθαρσώς στην “Die Welt”:

«Για το λόγο αυτό πιστεύουμε ότι στην Ιταλία και την Ελλάδα θα έπρεπε δυνάμεις του ΝΑΤΟ να υπερασπίζονται τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, εν ανάγκη ακόμα και με τη χρήση όπλων.»
Να σε κυνηγάει δηλαδή το ISIS από πίσω και να σε ντουφεκάει ο Βούλγαρος από εμπρός, τέτοια μοίρα ποιος την είδε και δεν τη ζήλεψε; Ακόμη κι ο γίγαντας ο Ανδριανόπουλος δεν το πρότεινε ακόμη, παρότι κάποιοι ομοϊδεάτες του φιλελέδες («νεοφιλελεύθεροι», όπως τους αποκαλεί ο ίδιος), έτοιμοι και έτοιμες είναι να απασφαλίσουν το Λούγκερ. Τους εύχομαι καλή τύχη και να μην ξεχνάνε αυτό που λένε στην Κρήτη:
«Άμα το βγάλεις από τη θήκη το σιδερικό, πρέπει να είσαι αποφασισμένος να το δουλέψεις κιόλας. Αλλιώς θα το βάλεις εκεί που ξέρεις.»

---
---
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου